چرا چیزی به نام مکالمه ی صرف وجود ندارد؟

هر زبان به طور کلی از چهار مهارت تشکیل شده است: گفتاری، نوشتاری، شنیداری و خوانشی.

وقتی از مکالمه حرف می زنیم یعنی با آمیزه ای از گفتار و شنیدار طرف هستیم. من باید به عنوان شنونده حرف مخاطب خود را متوجه شوم و بتوانم پاسخ او را بدهم.

مکالمه ی چارچوب دار

اگر با یک مکالمه ی چارچوب دار مانند مکالمه ی پذیرش هتل با مسافر هستیم. می توان در قالب ساختارهایی جدا از گرامر و لغت خاص با مخاطب ارتباط برقرار کنیم. به مثال زیر توجه کنید:

?Reception: How can I help you

Customer: I need a double room, with king-size bed.

Reception: which floor?

Customer: I prefer the first floor.

Reception: Can I have your ID?

مکالمه و برقراری ارتباط

ولی به محض اینکه این مکالمه تبدیل شود به یک گفتگو در مورد این که جاهای دیدنی شهر کجا هستند و چگونه می توان به آن جا رفت، ما نیازمند دامنه ی بیشتری از لغت و گرامر هستیم.

Reception: what places are you interested in? natural or historical?

Customer: I love historical places and sightseeing.

Reception: The most famous place is Natural History Museum. I think you’d love it.

Customer: How can I get there?

همون طور که می بینید در مثال بالا دست کم از گرامرهایی مانند مقایسه (comparative/superlative) و همین طور would استفاده شده است. از نظر لغتی هم از واژه هایی مانند historical، natural و sightseeing استفاده شده است.

در نهایت اینطور خلاصه کنم، اگر زبان انگلیسی را به قصد سفر تفریحی و خرید و رستوران می خواهید مسلما نیازی به یادگیری اصولی آن ندارید ولی اگر به دنبال این هستید که بتوانید با دیگران ارتباط برقرار کنید، بدون شک نیاز به یادگیری لغت و گرامر دارید. اگر هم قصد شرکت در هر آزمونی از زبان انگلیسی دارید که دیگر خودتان می دانید با صرفِ حفظ کردن چند عبارت رایج تضمین کننده ی موفقیت در هیچ آزمونی اعم از آیلتس، تافل، پی تی ای و اس ای تی (SAT) نیست.